Dit is de etalage van geen winkel. Geen schappen en geen kassa. Plat, alleen lengte en breedte, diepte nul, een verdwijnpunt hier en daar, dimensieloos, onooglijk.
De etalage een uitstalkast: geen slot, alles ligt op straat tussen plein en plantsoen. Ook een park met perken niet zonder vijver, de kweekvijver. Het gebroed, het gewrocht, het vehikel het moet ergens vandaan komen.
Neem het scharnierpunt van de eendesnavel en het bijbehorende trekmechaniek alles zonder magneetveld, geheel organisch. Het peesnetwerk brengt de kracht over en dan volgt de kwaak en somtijds floept een ei uit de kont. En dan het kuiken, snoezig en koddig en als prooi: plukken, flamberen en afblussen met brandewijn opdienen in een nestje van truffelcompote en dan verschalken.  De golfslag van dobberende eenden verwekt helrode stroom in de turbine van het duurzame kookeiland in de vijver. Met uitzicht op een dimensieloos verdwijnpunt.